the nights you fight best
are
when all the weapons are pointed
at you,
when all the voices
hurl their insults
while the dream is being
strangled.
the nights you fight best
are
when reason gets
kicked in the
gut,
when the chariots of
gloom
encircle
you.
the nights you fight best
are
when the laughter of fools
fills the
air,
when the kiss of death is
mistaken for
love.
the nights you fight best
are
when the game is
fixed,
when the crowd screams
for your
blood.
the nights you fight best
are
on a night like
this
as you chase a thousand
dark rats from
your brain,
as you rise up against the
impossible.
as you become a brother
to the tender sister
of joy and
move on
regardless.
στις
1:43 π.μ.
Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010
REGARDLESS - Charles Bukowski (1920 - 1994)
5σχόλια
Αναρτήθηκε από -
theachilles
στις
10:32 π.μ.
Πέμπτη πρωί, στο δρόμο για το γραφείο, ξεκινώ το Factotum. Φτάνοντας, μετά από μισή ώρα διαδρομής και τριάντα σελίδες ανάγνωσης, ο κύριος Chinaski μετρούσε ήδη καμιά δεκαριά απολύσεις, συν κάποιες οικειοθελείς αποχωρήσεις από δουλειές που, για να λέμε την αλήθεια, δεν κόπιασε και τόσο για να βρει. Με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για φόντο, κι ενώ άλλοι άντρες στην ηλικία του βρίσκονται σε πεδία μάχης, εκείνος στέκει στο περιθώριο κάθε πόλης που επισκέπτεται, έτοιμος να αποθεώσει, με την αφιλοσόφητη, αυθόρμητη στάση του, τους απόκληρους όλου του κόσμου. Μέσα από σύντομες, χιουμοριστικές βινιέτες, διακρίνεται ο απολαυστικός αυτοσαρκασμός ενός αποτυχημένου που ξέρει να γελά με τον εαυτό του. Και, κυρίως, γνωρίζει πώς να στέκεται στα πόδια του και να επιβιώνει απέναντι σε κάθε γύρισμα της τύχης. Ακολουθώντας το alter ego του, αναδεικνύεται ο καταραμένος ποιητής Bukowski. Αναμετρήθηκε με τις νόρμες της εποχής του και στάθηκε ψηλότερα, σε έναν κόσμο δικής του επινόησης. Αθυρόστομος και ντόμπρος, χωρίς περιττές σάλτσες και λοιπές αηδίες, έφτασε σε μία προφορικότητα του γραπτού λόγου που συναρπάζει και που στο Factotum απογειώνεται. Στις σελίδες του δε χωράνε καθωσπρεπισμοί και πολιτική ορθότητα. Σεξ, έρωτας, αλκοόλ, αφεντικά, γονείς - όλα έρχονται και παρέρχονται, αλλά στο τέλος λίγο σκοτίζουν τον ήρωα που απλά είναι χωρίς κανένα περαιτέρω άγχος (ή ανάγκη). Είτε τον δέχεσαι, είτε τον απορρίπτεις. Δε θα σου ζητήσει τίποτα διαφορετικό άλλωστε. Και αν σ’ έχει στην καρδιά του, αν με κάποιον μαγικό τρόπο κατάφερνες να πεισθείς γι’ αυτό, θα γυρνούσε πάντα σε σένα. Ανεξάρτητα αν θα του χάριζες ανταπόκριση ή όχι. Measure of a man άραγε; Την Πέμπτη το απόγευμα την είδα Chinaski και έβαλα τις φωνές στα αφεντικά μου. Μη με ρωτήσεις τι έκανα τη νύχτα.
Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010
FACTOTUM (1975), του Charles Bukowski
2σχόλια
Αναρτήθηκε από -
theachilles
Πέμπτη πρωί, στο δρόμο για το γραφείο, ξεκινώ το Factotum. Φτάνοντας, μετά από μισή ώρα διαδρομής και τριάντα σελίδες ανάγνωσης, ο κύριος Chinaski μετρούσε ήδη καμιά δεκαριά απολύσεις, συν κάποιες οικειοθελείς αποχωρήσεις από δουλειές που, για να λέμε την αλήθεια, δεν κόπιασε και τόσο για να βρει. Με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για φόντο, κι ενώ άλλοι άντρες στην ηλικία του βρίσκονται σε πεδία μάχης, εκείνος στέκει στο περιθώριο κάθε πόλης που επισκέπτεται, έτοιμος να αποθεώσει, με την αφιλοσόφητη, αυθόρμητη στάση του, τους απόκληρους όλου του κόσμου. Μέσα από σύντομες, χιουμοριστικές βινιέτες, διακρίνεται ο απολαυστικός αυτοσαρκασμός ενός αποτυχημένου που ξέρει να γελά με τον εαυτό του. Και, κυρίως, γνωρίζει πώς να στέκεται στα πόδια του και να επιβιώνει απέναντι σε κάθε γύρισμα της τύχης. Ακολουθώντας το alter ego του, αναδεικνύεται ο καταραμένος ποιητής Bukowski. Αναμετρήθηκε με τις νόρμες της εποχής του και στάθηκε ψηλότερα, σε έναν κόσμο δικής του επινόησης. Αθυρόστομος και ντόμπρος, χωρίς περιττές σάλτσες και λοιπές αηδίες, έφτασε σε μία προφορικότητα του γραπτού λόγου που συναρπάζει και που στο Factotum απογειώνεται. Στις σελίδες του δε χωράνε καθωσπρεπισμοί και πολιτική ορθότητα. Σεξ, έρωτας, αλκοόλ, αφεντικά, γονείς - όλα έρχονται και παρέρχονται, αλλά στο τέλος λίγο σκοτίζουν τον ήρωα που απλά είναι χωρίς κανένα περαιτέρω άγχος (ή ανάγκη). Είτε τον δέχεσαι, είτε τον απορρίπτεις. Δε θα σου ζητήσει τίποτα διαφορετικό άλλωστε. Και αν σ’ έχει στην καρδιά του, αν με κάποιον μαγικό τρόπο κατάφερνες να πεισθείς γι’ αυτό, θα γυρνούσε πάντα σε σένα. Ανεξάρτητα αν θα του χάριζες ανταπόκριση ή όχι. Measure of a man άραγε; Την Πέμπτη το απόγευμα την είδα Chinaski και έβαλα τις φωνές στα αφεντικά μου. Μη με ρωτήσεις τι έκανα τη νύχτα.
στις
11:27 π.μ.
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010
E. E. Cummings (1894 - 1962)
0σχόλια
Αναρτήθηκε από -
theachilles
since feeling is first
who pays any attention
to the syntax of things
will never wholly kiss you;
wholly to be a fool
while Spring is in the world
my blood approves,
and kisses are a better fate
than wisdom
lady i swear by all flowers. Don't cry
-the best gesture of my brain is less than
your eyelids' flutter which says
we are for each other: then
laugh, leaning back in my arms
for life's not a paragraph
And death i think is not parenthesis
e.e. cummings
who pays any attention
to the syntax of things
will never wholly kiss you;
wholly to be a fool
while Spring is in the world
my blood approves,
and kisses are a better fate
than wisdom
lady i swear by all flowers. Don't cry
-the best gesture of my brain is less than
your eyelids' flutter which says
we are for each other: then
laugh, leaning back in my arms
for life's not a paragraph
And death i think is not parenthesis
e.e. cummings
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)