Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

TENDER IS THE NIGHT (1934), του F. Scott Fitzgerald


Πρώτη φορά το διάβασα πριν από ενάμιση χρόνο. Θυμάμαι να το ξεκινώ μόνος σε ένα άδειο μαγαζί, βροχερό ανοιξιάτικο πρωινό. Πρόσφατα, αναζητώντας κάτι άλλο, τυχαία βρέθηκα ενώπιον μιας καινούριας και άκρως ελκυστικής έκδοσης της penguin (φωτό). Σιγά μην του αντιστεκόμουν. Μακάρι να (ξανα)διάβαζα για νύχτες σκοτεινές αλλά τρυφερές και όχι για όμορφους μα καταραμένους ήρωες (The Beautiful and Damned, του ίδιου συγγραφέα) το τελευταίο καλοκαίρι που δεν άκουγα. Του πήρε δώδεκα χρόνια του Scott να μεγαλώσει, εμένα κάμποσους μήνες μόνο, η ουσία όμως είναι ίδια. Ή μήπως όχι; Με άλλα μάτια το διαβάζω τώρα, στο τέλος του νέου κύκλου ας κριθεί η ωρίμανσή μου και το μάθημα που πήρα. Βέβαια, συχνά και τα δύο λυγίζουν μπροστά στο παράπονο. Αυτό που θα ένιωθε ο Dick αν άκουγε κάποιον να υποστηρίζει ότι δεν αγάπησε την Nicole σα τη ζωή του, ότι δεν την έβαλε το κέντρο του κόσμου του, ότι δεν της αφιερώθηκε. Άλλωστε, για να αντέξει κάποιος δίπλα της, δεν αρκεί να την αγαπά. Πρέπει να την αγαπά με όλα όσα έχει. Παρακολουθώντας τη σχέση των Divers υπό τη δυναμική επίδραση του χρόνου, διαπιστώνεις την αντίθετη πορεία τους. Εκείνος ξεκινά δυνατός, την κρατά κοντά του, της δίνει δύναμη, για να μείνει στο τέλος μόνος, αβοήθητος, ανδρείκελο των όσων έχασε και της ζωής που δεν έζησε. Εκείνη, στην αρχή, είναι ένα βήμα πριν το γκρεμό και ο δρόμος προς τη σωτηρία της, νομοτελειακά, περνάει από την καταστροφή του άντρα που την έσωσε. Με χάρη, όμοια με εκείνη που διέκρινε τον Dick στην εκκίνηση, οδεύει προς μια νέα αρχή με τον Tommy Barban. Εκείνος όμως την αγαπά με όλα όσα έχει; Γιατί, νομοτελειακά και πάλι, η Nicole θα επιστρέψει σε αυτό που «είναι». Όπως και όλα τα προηγούμενα έργα του, το Tender is the Night είναι αφιερωμένο και σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένο από τη Zelda. Καταραμένος έρωτας ή ο μονόδρομος μιας ολόκληρης ζωής; Θα μπορούσε να είναι από μόνος του ο λόγος που αγαπώ το συγγραφέα. Λίγο είναι; Αλλά εδώ βλέπω και κάμποσα ακόμα. Το φόβο της αποτυχίας, το κατηγορώ για την εγκατάλειψη της έμπνευσης, την προοικονομία της καταστροφής, την αυτοεκπληρούμενη προφητεία του τέλους.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 

ΤΟ ΑΛΛΟ ΔΩΜΑΤΙΟ © 2010

Blogger Templates by Splashy Templates